donderdag 20 maart 2014

Nederlandse gemeenteraadsverkiezingen


Het is blijkbaar een groeiende trend om lokale verkiezingen tot nationale verkiezingen uit te roepen. Dat is wat er nu in Nederland is gebeurd alleen zijn de kiezers maar ten dele gevolgd.

Het Nederlandse lokale politieke niveau staat steeds verder van de burger. De herschalingen in Nederland hebben er voor gezorgd dat er steeds grotere gemeentebesturen zijn gevormd waar de politiek veelal door senioren wordt beoefend. Daarnaast is er de eigenaardigheid dat iemand kan kiezen waar hij of zij aan politiek doet. En dus op verschillende plaatsen tegelijk kandidaat kan zijn.

Enkele vaststellingen toch: de PvdA heeft klappen gekregen. De sociaal-democraten verliezen al hun kroonjuwelen. Grote winnaar is D’66 die zowel Amsterdam als Den Haag overnemen. Ook de Christelijke partijen weten hun invloed te vergroten. En voor het eerst is er een vrouw verkozen voor de streng protestantse SGP, met name in Vlissingen. Daar zal de media-aandacht zeker een rol gespeeld hebben.

Het beloofde ook een slechte avond te worden voor het CDA maar dat lijkt aardig mee te gaan vallen. Werden er 1000 zetels voorspeld dan zijn dat er nu – met nog enkele uitslagen hangend – 1450, waarmee die partij meteen de grootste traditionele partij blijft bij de gemeenteraadsverkiezingen.

Want de grootste partij zijn de ‘lokalen’. 30% van de kiezers brachten hun stem uit voor een lokale partij en dat kan letterlijk van alles zijn: restanten van Leefbaar, bewonersgroepen, afgescheurde politici… je kan het niet bedenken.

Een traditionele Leefbaar-partij is die van Rotterdam. Die wordt afgetekend de grootste in de raad door het verlies van de PvdA maar wint ook niet echt. Er is ook de intrede van moslimpartijen in een aantal steden en dus ook Rotterdam.

Het was uitkijken naar de resultaten van de PVV van Wilders en die vallen eigenlijk wat tegen. Een licht verlies in Almere en een redelijk verlies in Den Haag. Dat vertaalt zich in het verlies van 1 zetel. Wat daarvan de reden is, is minder duidelijk. Zijn een aantal kiezers thuisgebleven? Of betaalt de partij de rekening voor – vooral in Den Haag – onstabiele fracties? De keuze van Wilders om maar in 2 steden op te komen maakt dat de partij daar wel een potentieel zwakke flank sluit.

Want die kans is dus bestaande. Neem nu ‘Trots op Nederland’ van de ondertussen verdwenen Rita Verdonck. Een krant kopte ‘Trots ruziet zich de raad uit’ en dat bleek in nogal wat gevallen zo te zijn Hier en daar kwam Trots nog wel op en haalde het een zetel (zo ondermeer in het klassieke Purmerend) maar dat deel van de erfenis van Fortuyn is stilaan afgesloten.

Hier en daar waren ex-PVV’ers actief en nog restanten uit de CP’86 of CD-tijd, zoals in Almere (met een zetel) en Utrecht (zonder). En tot slot is er de eeuwige NVU die flirt met de komma.

Het resultaat is dus dat de nationale politiek op de lokale politiek toch niet zoveel greep heeft als men wel zou willen. En misschien is dat nog wel de belangrijkste conclusie van die avond.  

Geen opmerkingen:

Een reactie posten