Franse gemeenteraadsverkiezingen

het door corruptie geplaagde Fréjus zou ook wel in de
handen van het FN kunnen vallen...

In tegenstelling tot Vlaanderen zijn gemeenteraadsverkiezingen in Frankrijk even anders. Vooreerst telt Frankrijk 30.000 gemeenten. Als we in dit land klagen over bestuurslagen dan hebben ze in Frankrijk er nog een heel aantal meer waar er telkens verkiezingen voor zijn. En nooit op dezelfde data uiteraard. Wat het allemaal kost is maar de vraag.

Ook het systeem is anders: er wordt niet echt met nationale lijsten gewerkt in een verkiezing in 2 rondes waar de winnaar meteen ook over de meerderheid beschikt in de raad.

Een algemeen beeld geven van die verkiezingen is dan ook problematisch. In veel kleine gemeenten is er immers geen sprake van nationale politiek en zal u de burgemeester eerder in zijn smeerput vinden dan in het gemeentehuis.

Zo is de opgang van het Front National eerder beperkt aangezien die maar in een 600 gemeenten en steden meededen maar het zijn uiteraard wel die die het verschil maken.

Zo heeft het FN meteen Hénin-Beaumont ingenomen. Het was eigenlijk een kwestie van tijd vooraleer die stad ging vallen. Steeve Briois heeft met zijn lokale inplanting immers de ene falende socialistische burgemeester na de andere kunnen kraken. Briois, die ten tijde van de splitsing van het FN een tijdlang bij de MNR zat werd teruggehaald door Marine Le Pen, heeft eindelijk loon naar werken.

Maar minder in het nieuws was dat Jacques Bompard van de Ligue du Sud voor de 4^e keer op rij herverkozen werd in Orange. Zijn echtgenote mist haar herverkiezingen in een gemeente er naast op een haartje. Ondertussen is de heisa rond Orange al lang weg en gaat het dagelijks leven er gewoon verder. Bompard won met 60% van de stemmen en dat met een kleine scheurlijst die 3% haalde.

In ruim 200 gemeenten gaat het FN door naar de volgende ronde wat in de praktijk ook betekent dat er mandatarissen zullen zijn en er is een kans dat de partij nog een aantal burgemeesters binnenhaalt, in het bijzonder in de zuidelijke departamenten van de Vaucluse en de Var.

Het is een onbegonnen werk om de regionalistische kandidaten uit de uitslagen te vissen. Al lijkt er een boeiend duel op komst in Bastia (Corsica) tussen de zetelende socialistische burgemeester en een gematigde Corsicaanse nationalist. Die deden vroeger niet mee maar wisten meteen 30% van de stemmen te halen.

De vaststelling is er ook dat de verstandhouding tussen de socialisten en gematigd rechts ver te zoeken is. Zo lijkt het traditionele Front Républicain tegen het FN minder tot niet nageleefd te worden. Op die manier wist het FN in het verleden al Toulon en Marignane in te palmen. Niet direct bestuursperiodes waar de partij heel gelukkig op terugkijkt al was het maar dat die steden werden veroverd in een volle interne crisis.

Kortom: Marine Le Pen heeft een lokale doorbraak geforceerd en met nog wat extra burgemeesters er bij heeft ze een verzekering op voldoende handtekeningen voor de komende presidentsverkiezingen. Want daar moeten 500 burgemeesters hun handtekening zetten en dat bleek de voorbije keren niet altijd zo gemakkelijk…