Op enkele dagen tijd kregen we er twee interessante.
Wat na Merkel?
Eerst de deelstaatverkiezingen in Duitsland. Met Baden-Württemberg en Rheinland-Pfalz kregen we twee deelstaten in het oude Westen. De autostaat Baden als eerste: een kleine daling in de opkomst maar dat kon verwacht worden. Ze mogen in september ook nog eens gaan kiezen en de vermaledijde peilingen gaven aan dat de uitslag eigenlijk vast lag.
En alvast hier gaven ze de tendensen wel juist weer: de Groenen blijven met afstand de grootsten en winnen zelfs licht. De poging van de radicale groene jeugd om een eigen lijst op poten te zetten haalde het procent niet. Wie ook een betekenisloze score neerzette was Volt (0.5%). Die Linke en de Freie Wahler (gelieerd aan de liberale fractie in het Europees Parlement) haalden ook de kiesdrempel niet met een score van 3%.
De grote verliezer is hier de AFD. Enkele dagen terug pakte de Duitse openbare omroep nog eens uit met de partijfinanciering van die partij. De interne discussies binnen die partij liggen in het Westen gevoeliger dan in het Oosten. Van dubbele cijfers in beide staten zakt de partij onder de 10%. Zeker in Baden – waar de Republikaner lang konden overleven – is dat een pijnlijk signaal.
Maar dat het CDU blijft afkalven in de Westelijke deelstaten belooft weinig goeds voor die partij. De wissel van de macht binnen de partij is duidelijk nog niet wat het moest zijn. De enige min of meer geruststelling is dat de FDP het als voorkeurscoalitiepartner (een wel heel Duits woord) terug goed doet.
In het Rijnland halen de Freie Wahler de kiesdrempel wel en scoort de FDP minder sterk. De Groenen zijn daar ook een pak kleiner. De sociaal-democraten verliezen er nauwelijks. Maar ook hier stevig verlies voor het CDU.
Eén bonte bedoening…
Had ik het bij de voorbeschouwing over 15 partijen in het toekomstige Nederlandse parlement? Het zijn er 17 geworden. En alle maatschappelijke tendensen zijn nu vertegenwoordigd.
Zo is met Bijéén de eerste openlijke woke parlementair verkozen. Sylvana Simons die al een tochtje maakte langs Denk en zich als ex-BN’er uiteraard gemakkelijk toegang forceert in de media.
Opvallend is de BBB (néé, niet borsten, buiken en billen) maar Boerburgerbeweging van Caroline Van Der Plas. Die dame, ex-CDA, organiseerde een forum tegen de beperkingen die de regering wou opleggen aan de landbouw en Nederland heeft meteen een boerin Koekoek.
Het CDA verliest fors – wordt aanzien als een gevolg van de identiteitscrisis bij die partij – en naast de rampzalige campagne mag dat aanhoudend protest van de landbouw – traditionele achterban – zeker meegerekend worden.
De partij 50-plus is terug bij af met één zetel. Van Henk Krol is geen sprake meer dus mag die met parlementair pensioen.
Had ik het bij de Duitse verkiezingen over Volt dan halen ze met 2.3% van de stemmen 3 zetels. Anders dan bij de Europese verkiezingen waar Frans Timmermans met een uitgesproken pro-Europese campagne stemmen binnenrijfde dan lijken die nu verdeeld over Volt en D’66 want de PvdA wist er niks van te bakken en blijft met 9 zetels een partij in de marge. Ooit de grootste partij in Nederland…
Wat Kristof Calvo in Nederland dacht te leren mag ook wel afgevraagd worden. Jesse Klaver – ooit de rock’n roll van op links genoemd – halveert. Het groene thema werd vakkundig gekaapt door D’66. De linkse kiezer ging duidelijk voor het centrum van de macht via D’66 want naast de PvdA halveert ook de SP. Die gingen van een uitgesproken negatieve campagne bij de Europese verkiezingen naar een zeer positieve. De kiezer lustte ook van deze campagne geen pap. Momenteel haalt de partij evenveel zetels als de PvdA maar dat zijn kleintjes onderling. Enkel de Partij van de Dieren lijkt een zeteltje te winnen maar dat lijkt eerder een dood vogeltje.
De Christelijke partijen zijn de rustige vastheid in de Nederlandse politiek: de SGP blijft op 3 en de Christen Unie – na eerst verlies van één zetel in de exitpoll – blijft op 5.
Het is trouwens opvallend dat het Nederlands parlement in blokken uit elkaar valt: Eén blok op links, één blok in het midden waar D’66 het CDA duidelijk op afstand zet, een Christelijk blok, de VVD en een blok op rechts.
Dat blok komt versterkt uit de verkiezingen met bijna 30 zetels. Ja, de PVV verliest maar blijft wel op de kaart. De Europese en Statenverkiezingen waren dramatisch (de gemeenteraadsverkiezingen waren ook geen succes) maar Wilders houdt stand en zal ongetwijfeld wegen in de oppositie.
Ja21 zou wel eens de rare eend in de bijt kunnen zijn. De partij komt met 3 of zetels in het parlement maar heeft er wel 8 in de Eerste Kamer. Een grote bruidsschat voor een meerderheid in die kamer. Maar die partij van het gewezen kader van Forum voor Democratie zal niet goed binnen gaan bij D’66.
En dan is er Forum die voor de campagne eerder de straat dan de studio opzocht. En met succes. De openluchtmeetings zorgden voor controverse en bediende het publiek dat af wil van de beperkingen omwille van COVID. Met voorlopig 8 zetels heeft Baudet een duidelijk signaal gegeven aan JA21. Of die dynamiek in het parlement zal vertaald kunnen worden met toch vrij onervaren personeel is weer af te wachten.
En dan de winnaars: D’66 en de VVD. Die eerste profiteert duidelijk van de nuttige stem uit angst voor een te sterke rechtervleugel in de Nederlandse politiek. De positie van Sigrid Kaag als lijsttrekker wordt ook genoemd. En dan mag Rutte bij de VVD ook genoemd worden. Al ging zijn hele campagne niet over inhoud maar wel zijn figuur. Nederland heeft gekozen voor een vorm van zekerheid.
En de belangrijkste vaststelling is wel dat Wilders gelijk krijgt als hij stelde dat een stem voor Rutte een stem voor een links beleid zal worden. Niet dat Rutte daar om zal malen. 4 keer premier… al zal het nog even duren voor hij ‘onze’ Wilfried Martens zal inhalen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten