Ja, het is hier wat stiller geweest maar de actualiteit was er naar. Toch een paar markante bedenkingen.
Na decennialang ontlopen is de PS nu duidelijk compleet in de crisis geraakt. Belangrijkste vaststelling is dat bij deze van oorsprong socialistische partij de management-cultuur domineert. En managers willen betaald worden voor wat ze doen. Yvan Mayeur is doordrongen van die visie. Maar hij niet alleen. Overigens, eens het duidelijk wordt dat de publieke opinie dit niet lust kiezen ze stuk voor stuk voor een bestaan in de luwte, ver weg van de politiek.
Daarmee is het probleem uiteraard niet opgelost want zelfde postjes andere poppetjes. En daar komt de fusiediscussie mee op de voorgrond want het debat over het hoe er in dit land aan politiek gedaan wordt zou daar moeten gevoerd worden. Niet dus. Net als in Frankrijk proberen de oude instellingen (Senaat en provincies) met alle middelen hun nut te bewijzen. Met belastinggeld. Een logische evolutie naar een herschaling en professionalisering van het politiek bedrijf verzandt in particuliere belangetjes.
En voor het overige gaat de Kulturkampf tussen de oude politieke machten en de N-VA verder. Maar opvallend: het is momenteel enkel nog Theo Francken die in de vuurlijn komt. Met enkele gerichte tweets raakt hij altijd wel in de aandacht. Maar fundamenteel mag Francken de Hongaren en Oostenrijkers danken om hun grenzen dicht te gooien
Op buitenlands vlak is Donald Trump ondertussen aardig gepolijst. Enkele radicale jongens werden bedankt voor bewezen diensten en vervangen door figuren voor wie het Witte Huis geen geheimen heeft. Het interventionisme staat terug aan de agenda en deals met de Saoudi's? Het is weer goed. Nu, over wapendeals wordt wel een moralistisch gedaan. In de praktijk is het de werkgelegenheid die telt.
De 'Pattriotische Lente' in Europa heeft de winter niet overleefd. Deels door eigen fouten maar ook omdat er een gewenning is ontstaan. Gewenning aan aanslagen en vluchtelingen.
In Nederland vond Wilders campagne voeren niet of nauwelijks nodig. Het zorgde er voor dat de kiezers thuis bleven of uitweken naar de VVD, het CDA en de frisse wind op rechts, Baudet. De volgende inzet wordt de lokale verkiezingen en daar is Wilders nu al geconfronteerd met een alliantie tussen Baudet en Leefbaar Rotterdam. Heeft Wilders hiermee zijn kans verspeeld? Het zal moeten blijken.
Over Marine Le Pen is al veel gezegd. Ja, ze faalde in het debat. Maar met 34% haalde ze in de tweede ronde een sterke score. Niet wat was verhoopt. En de parlementsverkiezingen die volgden leverden ook al niet de winst op die was gehoopt. Maar meer nog: het vertrek van Marion Maréchal - zowel om privé als politieke redenen - heeft de partij verzwakt in het zuiden. Met Marion waren er ongetwijfeld enkele zetels extra.
De opkomst van Macron - vooral dan bij zij die profiteren van de mondialisering maar ook op zij die hopen er iets mee te winnen - betekende een kanteling in de politiek. Maar toch die bedenking dat kort na het aantreden van het parlement de niet onbelangrijke partner MODEM zijn ministers zag vertrekken omwille van misbruik van Europees geld.
In andere landen valt dan toch op dat de kritische partijen het niet zo gemakkelijk hebben als gepland. In Duitsland lijkt de AfD op weg om de afspraak met de geschiedenis te missen. Niet dat Merkel er veel aan gedaan heeft maar de tegencultuur van progressief Duitsland marginaliseert die partij. Kritische stemmen over het geweld van links - zoals in Hamburg enkele weken terug - komen nauwelijks aan bod. Ondertussen is men bezorgd over het succes van RAC-concerten in Thuringen.
Blijft de EU. De Brexit blijft een verwarrende zaak, zeker nu Theresa May ook haar afspraak met de geschiedenis heeft gemist. De Conservatieve partij is er alvast niet stabieler op geworden. Maar ook de EU blijft niet gespaard. Zo is het gezag van Juncker onbestaand. De EU is zowat op alle kernvragen verdeeld geraakt. En dan mag een voluntarische Verhofstadt nog zo veel staan molenwieken aan zijn zitje, niemand zit nog echt te wachten op de ambities van nationaal uitgespeelde politici.
Na de zomer is het eerste gegeven van belang het referendum in Catalonië over onafhankelijkheid. Zal de Spaanse staat troepen sturen? Er volgen de Duitse verkiezingen. En lokaal beginnen de gemeeneraadsverkiezingen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten