Wat zou Dan Brown zijn zonder radicalen? En deze keer heeft het eens niet met religie te maken. Of toch niet direct.
Het verhaal is natuurlijk klassiek opgebouwd. Na een achtervolging gaat de radicale ecologist en miljardair Zobrist zelf de dood in en Robert Langdon ontwaakt in een ziekenhuis na vermoedelijk beschoten te zijn geweest. Wat volgt is een spel met raadsels, geschiedenis en Dante Alleghieri. Wie is wie en waarom wordt in de film verder duidelijk en zoals in de vorige films is niet iedereen wat hij of zij blijkt te zijn.
Een film over aanslagen - nu om ecologische en Malthusiaanse redeneringen - is vandaag net iets delicater dan vroeger en meteen ook wat realistischer ook dan de zoektocht naar de Graal of een complot in het Vaticaan. Dat Langdon net op tijd komt om de zaak recht te trekken hoort daar ook bij.
De film is vrij nerveus gemonteerd, bevat uiteraard prachtige beelden van Firenze en Venetiƫ. Er is nog een derde stad maar dat verklappen is het verhaal weggeven.
Nee, onderhoudend amusement voor 2 uur. Een beetje in een klassiek formaat maar het moet ook niet allemaal grote cinema zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten