Het is allemaal zo’n beetje uitgedraaid als voorspeld. De
grote verliezer is de C-partij die in beide parlementen niet vertegenwoordigd
is. Die partij kan zeggen dat het nipt is maar voor een partij die over heel
Spanje 10% haalt is dit toch maar een magere uitslag.
De opkomst in Baskenland lag net iets lager dan de vorige
keer. De winnaar is zoals voorspeld de PNV met bijna 38% en 2 zetels er bij.
Bildu van zijn kant verliest ruim 3% en 4 zetels. De opkomst van Podemos speelt
daar een duidelijke rol. Maar die partij haalt net de helft van bij de
parlementsverkiezingen en strandt op 14%.
Het zorgt er wel voor dat de sociaal-democraten en de PP
boven de 10% blijven. De sociaal-democraten leveren wel het gros van de
Podemos-zetels: -7. De PP gaat van 10 naar 9.
Conclusie is wel dat de contestatie van Madrid duidelijk
wordt belichaamd: de Baskische partijen hebben een duidelijke meerderheid en
met Podemos er bij zijn er maar 18 van de 75 zetels echt Spaans te noemen.
In Galicië blijft de PP oppermachtig met een behoud van de
41 zetels. De sociaal-democraten verliezen nipt de tweede plaats aan het kartel
rond Podemos. De regionalisten van BNG
verliezen een zetel en zaken onder de 10% maar de voorspelde ramp is er niet
van gekomen. Van een verdere versplintering is er nauwelijks sprake. Behalve de
C’s en de dierenpartij haalt niemand één procent.
Kortom: het zijn de sociaal-democraten die telkens verliezen
maar Podemos slaagt er niet in om de sterke scores te herhalen. Hetzelfde geldt
voor de C’s. Is het vuur uit die bewegingen weg? Met mogelijke
parlementsverkiezingen in december is dat een vraag die pas dan kan beantwoordt
worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten