Ik had eigenlijk beslist om de whisky even achter me te laten en in Cassel maken ze het Bière du Reuze of Reuzenbier (https://bieredureuze.fr/biere-du-reuze-cassel/). Bij de toeristische dienst wisten ze blijkbaar van meer want de brouwerij bleek nog dicht. Ik werd dan ook naar elders doorverwezen.
Nu Cassel ken ik nog uit mijn studentenjaren toen in het ondertussen gesloopte casino 11 juli werd gevierd en er daar nog radio-uitzendingen werden gemaakt door Radio Uylenspieghel. Het casino werd gesloopt, de zendmast is er nog en op de Grand'Place zit de radio nog naast het supporterslokaal van de lokale voetbalploeg. Die gaven enkele jaren terug PSG nog partij voor de beker. Het haalde het nieuws. De uitslag, wel, wat minder.
Dus kocht ik maar een setje in een lokale souvenirswinkel. Maar ik passeerde er wel en toen ik in een café - waar kom je mensen tegen... toch? - aan de praat raakte met een lokaal fenomeen - Anthony die met een DS rondtoerde en enkele woordjes Vlaemsch ten berde bracht - belde die even naar de uitbater -brouwer-... want alleen - of ik even binnen mocht komen kijken. Wie zich het stukje over La Cabaude nog herinnert zal wel weten dat er brouwerijen zijn die de naam 'micro' verdienen. De man had het te druk en dus blijft het bij enkele flessen die ik thuis nog wel eens zal nuttigen. Alle begrip hoor. Maar goed, een planning is een planning....
Esquelbecq of Ekelsbeke ligt een half uurtje verder. Met een oude waterburcht in Vlaamse stijl aan de Ijzer. Het park was te bezoeken. Stond er. In de verleden tijd. Want ondanks dat er 'Welkom' boven het hek stond was het potdicht. Iets te veel Franse manieren gekregen. Toen ik parkeerde ging de kerktoren van 'Kere weerom reuske reuske kere weerom...' Voor het kasteel klopte dat toch maar de brouwerij Thieriez (https://www.brasseriethiriez.com/ - die familienaam lijkt wel sterk op die van mijn grootmoeder langs moederszijde) was wel - net - open. In een bruine kroeg met een aantal leuke memorabilia kon er wel geproefd worden. Om te beginnen het witte bietje 'Quebecoises' dat was genoemd naar de moeder van de jongedame die me bediende. Niet in het Quebecois. Er stond het etiket 'met kruiden'. Nu koriander zat er zeker in en wat peper maar ergens had ik gehoopt op een zeste van citroen of sinaasappel. Wat volgde was een Saison-bier: Thelma. Met de bloemen van hibiscus en peper toegevoegd. Dat is toch een aparte. Maar best lekker. En het moet lukken: iemand met een T-shirt van het biermuseum van Breda wandelde binnen met Engelse gasten. En ja, het hek van het kasteel was nog steeds dicht toen ik terugkeerde op het kerkplein. 
Het ging van klein naar groter en groot met Merville. Of Meregem voor wie ik het nog niet uitlegde. De Brasserie du Pays Flamand (https://www.brasseriedupaysflamand.com/...) . Wie daar de parkeerplaats op rijdt ziet meteen dat het geen kleine jongen meer is. Binnen blijkt dat ook. Een ruim aanbod van bieren - zelfs bier van Forbach, als ruil zeker? - en op café ga je niet meteen om met je vingers te draaien. Dus na mijn voornaam te hebben gegeven voor mijn rekening - altijd een succesnummer - raakte ik eerst aan de praat met een dienster die jarenlang les had gevolgd in Vlaanderen maar geen knijt Nederlands meer sprak (haar kind volgde wel school in het Nederlands over de grens) om dan met een tooggast te praten over zijn tijd in Poperinge.
Er passeerde een triple - best goed - en een wit biertje van Forbach (een Weiszen - net iets anders dan ons wit bier) waarna de voorraad werd aangevuld voor het te druk werd. Want het volk stroomde stilaan binnen. Maar hun meest gekende bieren noemen Anosteké. Niks Oosters aan want zoveel als 'tot de volgende keer'. Wel, wie weet. Al nam ik toch iets anders mee waaronder een biertje dat op wijnvaten - en wie mij wat kent weet dat Sauternes-rijpingen mij altijd interesseren - had gelegen. En na de witte en de zwarte leeuw van gisteren noemt dat biertje… De Wilde Leeuw. Géén idee wat ik er me bij moet voorstellen maar wie me na het proeven wat raar ziet doen…
Drie totaal verschillende brouwerijen met elk hun eigen karakter. Maar op hun manier wel de moeite waard. Alleen kijk je best voor het Reuzenbier in Cassel wanneer de brouwerij open is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten