Zwitserland is nooit verlegen om dwars te stemmen. Dat bewijzen de referenda. De nationale verkiezingen zijn een soortje apart. Zo wordt de regering niet gevormd door de grootste partijen of zo maar is er een soort afspiegeling van de parlementsfracties. De opkomst ligt meestal ook onder de 50%. Voor veel Zwitsers is de macht van de kantons belangrijker en dat is altijd wel ergens een spanningspunt.
De Zwitsers kozen duidelijk rechts. De SVP-UDC haalt net geen 30% en alle partijen op rechts winnen. Uiteraard wordt de vluchtelingenproblematiek daar voor aangehaald maar het moet ook gezegd dat die partij met succes via referenda hun agenda opgedrongen hebben aan de politiek. De houding tegenover de EU is er niet minder zacht op geworden.
En aan de andere kant van de Atlantische Oceaan ligt Canada. Daar komt er een machtswissel: de sociaal-democraten nemen het over van de conservatieven. Waar ook altijd naar uitgekeken wordt is het Bloc Quebecois. In de jaren '90 was er een sterke beweging voor onafhankelijkheid voor Quebec maar na 2 nederlagen in referenda was het vet wat van de soep.
Daar lagen nog wel andere dingen van aan de basis. Een taalwetgeving die misschien net wat van het goede te veel was en vooral inwijking van Engelstaligen die het Franse haantjesgedrag niet echt lustten. De tijd dat de Parti Quebecois, die nauwe banden heeft met het Bloc, het alleen voor het zeggen had is voorbij.
Dat was deze keer wel wat anders want voor het eerst kwam de islam op de politieke agenda. Het Bloc Quebecois zette de niqab in tegen de NDP.
Het leverde een winst op van 6 zetels.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten