zaterdag 6 juni 2015

Turkse verkiezingen: de Koerden (tris)

Ja, de Koerden. Dat vergeten volk dat verdeeld over Turkije, Syrië, Irak en Iran probeert een plaatsje te krijgen op de wereldbol. Zijn ze in Irak en Syrië de behouders van de Westerse waarden dan moeten ze in Turkije gaan dienen om de AKP wat aan banden te leggen.

Met een kiesdrempel van 10% heeft de AKP een serieuze drempel ingevoerd. Wie maakt er kans? De AKP uiteraard. Er is de partij die verbonden is aan de 'Grijze Wolven'  en de oude Kemalistische partij. Tot slot zijn er nog onafhankelijken (vooral verkozenen van de Koerdische lijst) en rist partijen die geen kans hebben.

Maar ondertussen is de AKP steeds verder geëvolueerd richting een Ottomaanse partij. De aansluiting bij de EU is - gelukkig - op de achtergrond verdwenen maar dat belet niet dat Erdogan stilaan denkt aan een grotere invloed van Turkije in de regio van het Oostelijk bassin van de Middellandse Zee. De houding tegenover het Syrische conflict is op zijn minst dubieus.

Daarnaast geeft de AKP ook een signaal naar de Turken in het Westen om zich niet aan te passen. De tournee van Erdogan zou kwaadwillig kunnen vergeleken worden met de campagnes van Duitsland voor de aanhechting van het Sudetenland en Oostenrijk in de jaren '30. De beelden uit Hasselt zijn alvast ongezien.

De gevolgen zijn er overigens ook naar: het debat over de Armeense genocide liet alvast zien dat veel verkozenen van Turkse origine over de partijgrenzen heen vooral Turken zijn gebleven. De AKP zit dus ook de facto in de parlementen en in heel wat provincie- en gemeenteraden.

In Turkije kan de partij rekenen op de lagere klassen van de bevolking die een traditionalistischer leven willen leiden. Er komt wel reactie maar dat wordt manu militari de kop ingedrukt. Erdagon heeft immers kuis gehouden onder de Kemalisten in die kringen en controleert nu de vroegere garanten van een kemalistisch Turkije. 

De Koerden wegen steeds zwaarder in de regio. Indien de Koerdische partij de kiesdrempel haalt zal die partij het Kemalisme moeten verdedigen. Je zou voor minder hopen op een eigen staat...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten