Enkele tientallen jaren van nu is de aarde vervallen. Het lijkt er wel op of de planeet uitgekeken is op de inwoners. Oogsten mislukken en blijkbaar houdt enkel maïs het uit. Cooper is een vroegere jachtpiloot die met zijn vader, zoon en dochter op een boerderij wonen. Cooper is allesbehalve gelukkig met het verval van de aarde. Na één van de vele stofstormen ontdekken hij en zijn dochter een plaatsbepaling in het zand. En dat is het begin van dit verhaal.
Een lang verhaal. Liefst 2 uur en 49 minuten. Qua beeldwerk en qua sfeer prachtig. Daar zorgt ook de aparte muziek ook voor.
Het verhaal zelf overtuigt toch niet helemaal. Het lijkt soms echt wel wat te clichématig. Wat te Amerikaans ook allemaal.
Maar een film die als je hem wil zien zoals hij bedoeld is een verplaatsing naar de bioscoop vraagt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten