Voor wie nog nooit over Riddick hoorde en een fijngevoelige film verwacht kan alvast stoppen met verder lezen. Riddick is een oerkracht die eender wat of wie opruimt die in zijn weg komt. Als laatste overlever van de planeet Furya vallen zijn schijnende ogen op.
Kregen we met 'Pitch Black' een voorsmaakje van Riddick en met 'The Chronicles of Riddick' zijn afrekening met de Necromangers (die zijn volk uitroeiden) dan gaat 'Riddick' hierop verder. De Necromangers willen Riddick eigenlijk weg en als hij op zoek gaat naar zijn thuisplaneet dumpen ze hem op een onbekende planeet. Wat volgt is een strijd tegen de lokale omstandigheden en premiejagers die op het eerste zicht op zoek zijn naar de premie. En daarmee heb ik al een heel deel van de film verteld.
Technisch is de film uiteraard verzorgd en wie van de humor van Riddick houdt komt ruim aan zijn trekken maar dat belet niet dat dit onder gewelddadige popcorn valt. Qua karakters is het enkel Riddick die uit de verf komt. Katee Sackhoff - die we nog kennen uit 'Battlestar Galatica - beleeft de 'première' van haar eerste topless scène op het witte doek en dat is zowat het enige noemenswaardige aan haar acteerprestatie.
Amusement is het, niks meer, maar wel goed gemaakt. Memorabel? Nope.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten