Franse parlementsverkiezingen: de deur open voor een proportioneel systeem?

De eerste ronde van de parlementsverkiezingen waren ondanks het warme weer een koude douche voor heel wat partijen in Frankrijk. Enkel de partij van Macron kon tevreden terugkijken Alleen: met 30% van de stemmen een monstermeerderheid claimen, is dat van dien aard om de meer dan 50% afwezigen geen gelijk geven?

Kijk, na presidentsverkiezingen heeft de partij van de president altijd een voetje voor. Neem daarbij dat zowel PS, Les Républicains en het FN intern strubbelingen kenden en dan weet je dat de weg open ligt. Zelfs Mélenchon slaagt er bijlange na niet om een de score van de presidentsverkiezingen te benaderen.

In een ideaal scenario haalt Macron dus een meerderheid met meer dan 400 parlementairen.

Wie de debatten wat volgde kon vooral bij de PS en de LR merken dat er van een zekere paniek sprake was. Zo werd gewezen op de nood aan een debat in het parlement en het feit dat waardevolle parlementsleden hun zetel gingen verliezen. Toch opvallend dat ze daar nu mee aandraven terwijl ze jarenlang ten volle profiteerden van dat systeem om, bijvoorbeeld, het Front National buiten te houden.

Daarnaast is het maar de vraag hoe zo een parlementaire groep de nodige samenhang zal krijgen. Het is leuk om mensen zonder ervaring een parlementair mandaat te geven maar hoe het zal gaan met de omkadering van die verkozenen is een ander verhaal. Het is gemakkelijk als je wint om nieuwkomers een plaats te geven. Tot het ernstig wordt.

Toch enkele markante vaststellingen: raakt er een regionalist uit Corsica verkozen? In het noordelijke deel van het woelige eiland komt er alvast één aan kop door. De Vaucluse - een electoraal fort van het FN - ziet vooral En Marche-kandidaten aan kop doorkomen. In het deel met Orange halen de Ligue du Sud en het FN hetzelfde aantal stemmen. Het is dus afwachten of Bompard zijn zetel zal kunnen houden. In Bretagne halen sommige regionalisten ook mooie scores maar niet voldoende om naar de tweede ronde door te stoten.

Vraag is dus of de 'traditionele' partijen er in slagen om de Fransen naar de stembus te krijgen in de tweede ronde om een parlement te krijgen dat nog een beetje weerwerk kan geven. Maar hebben ze het verdiend?