Bij de oudere generatie is de musette gekend en dan vooral de accordeon. En wie een accordeon een beetje kent weet dat de balg in- en uitgetrokken wordt om muziek te kunnen maken. Hoe verder de balg uitgerokken hoe sneller die dicht moet komen om verder te spelen.
Feit is dat de Franse verkiezingen campagnematig niet bijzonder interessant zijn. Weinig nieuws, veel persoonlijke aanvallen en een Trumpiaans figuur die een sprong vooruit maakt.
Met Trumpiaans bedoel ik Macron. De man heeft geen partij achter zich maar trekt via de media alle aandacht. De enige partij die hem steunt is die Bayrou (UDF-Modem) die ten tijde van de strijd tussen Sarkozy en Royal ineens een sterke score (18%) wist neer te zetten. Dat werd 5 jaar later gehalveerd. Het UDF komt soms alleen maar soms ook met gaullisten op. Maar de voorbije presidentsverkiezingen niet.
Blijkbaar genereert het politieke centrum in Frankrijk meer interesse bij een harde campagne tussen de grote partijen. En vandaag is er vooral malaise naast het centrum: Fillon blijft hangen in de schandalen en de PS met Hamon slaagt er niet in om te wegen op de campagne en lijkt op links electoraal voorbij gestoken te worden door Mélenchon die meestal rond de 10% blijft hangen.
Macron lijkt dus op weg om zijn plaats zeker te stellen. Het lijkt wel een beetje op de verkiezingen in Antwerpen in 2006: de enige echt onbesproken en nieuwe figuur trekt de aandacht weg. En volgens een eerste peiling zou hij het gemakkelijk halen van Marine Le Pen in de tweede ronde.
Maar wat dan?
Frankrijk heeft het meest koninklijke systeem van alle presidentiële systemen. Een president kan dus veel meer dan elders. Maar: hij moet wel beleid kunnen voeren en dat kan niet zonder het parlement.
De Assamblée (niet de Senat) wordt verkozen in kleine kiesomschrijvingen. Macron zal dus op een enorm korte tijd voldoende en gekwalificeerde kandidaten moeten vinden om niet alleen mee te doen aan de campagne maar ook een structuur op te bouwen. En daar heeft de man hooguit enkele weken voor. Modem is een te kleine structuur om die leegte in te vullen. Of springen de Republikeinen bij?
Maar dan is het probleem niet opgelost. De Republikeinen zitten in een malaise. Nieuwe uitgesproken gezichten zijn er niet.
Of slaagt hij er in uit de brokken van de grote partijen een nieuw politiek centrum te vormen? Twijfelachtig.
Kortom: zal Macron bij winst er nog in slagen om muziek te maken? Dat is de echte vraag.
Eén kans bestaat wel en dat is dat het Front National - dat in sommige streken zeer goed is ingeplant - de zetels van de traditionele partijen zal kunnen inpikken en zeer versterkt terugkeren naar een Assamblée zonder duidelijke meerderheid.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten