Verkiezingen gisteren

En nu 5 jaar hetzelfde onder een andere vlag. 

Het werd in Frankrijk dan toch spannender dan gedacht. De kloof tussen Hollande en Sarkozy beperkte zich tot iets van een 3%. Hollande is verkozen en Sarkozy kondigde zijn afscheid aan van de politiek.

Enkele cijfertjes: met ongeveer 80% was de opkomst gelijk met de eerste ronde. 4.5% stemde blanco, of ruim 2 miljoen stemmers. Maakt dat een verschil? Jawel. Het betekent dat een deel van het FN het consigne van Marine Le Pen heeft gevolgd en dat gaat ten koste van Sarkozy. Met die stemmen was Sarkozy verkozen.

Over het hoe en waarom is veel gediscussieerd maar zowel bij het FN als ter linkerzijde werd smalend gedaan over de uitspraak van Sarkozy dat hij zijn werk wilde afmaken. Hij moest eigenlijk nog beginnen werd daar luidop gedacht.

Het betekent wel dat een deel van de FN-aanhang en die van Bayrou wel voor Sarkozy heeft gestemd. Hoeveel? Moeilijk in te schatten aangezien het onmogelijk is om te weten wie in de eerste ronde niet is gaan stemmen en in de tweede wel en omgekeerd. Ongetwijfeld zullen een aantal Sarkozy-aanhangers gewacht hebben tot de tweede ronde.

In Frankrijk volgen nu de parlementsverkiezingen die ongetwijfeld tot een zeer bits duel tussen de UMP en het FN zal leiden. De kans is dus groot dat de PS en de linkerzijde ten volle zal kunnen profiteren van die verdeeldheid en met een grote meerderheid voor de dag zal komen. Maar of Hollande verder raakt dan zijn beloften? Het valt serieus te betwijfelen...

Wat er in Griekenland is gebeurd is ongezien. De 2 leidende partijen verliezen 45% van de stemmen. De conservatieve ‘Nieuwe Democratie’ wint 17 zetels omdat de grootste partij er 50 bijkrijgt maar de socialisten verliezen ¾ van hun zetels en houden er 41 over. Wat maakt dat er 2 zetels te kort zijn voor de absolute meerderheid. Een ander slachtoffer is LAOS, die eerder afscheurde van Nieuwe Democratie en deel uitmaakt van de Europese Fractie waar Frank Vanhecke deel van uitmaakt (samen met de UKIP), die alle zetels verliest. De partij had 2 ministers in de overgangsregering maar brak hiermee bij de besparingen.

Dat een links-radicale partij de tweede wordt is ondertussen wijd en zijd bekend via onze nationale media. De ‘Onafhankelijke Grieken’ volgen als vierde partij en zijn een afscheuring van Nieuwe Democratie, gevolgd door de communisten (die maar beperkt winnen) en de ‘Golden Dawn’, een neo-metaxistische beweging. In veel opzichten lijkt de partij op de radicale rechtse partijen in Italië, als Forza Nuova. De partij maakte ooit deel uit van een Europese alliantie met onder meer, die Forza Nuova,  de Duitse NPD en de Spaanse Falange.  Een heel marginaal gezelschap.  Maar met ruim 7% groeit de partij evenwel uit de marge.  

 Een meerderheid vormen zou bijzonder moeilijk worden. Wat dus maar ruimte laat voor een paar scenario’s: geen meerderheid vinden voor de Europese besparingen en dus de facto uit de Eurozone stappen met vermoedelijk een dramatische inflatie bij de herinvoering van de drachme of uiteindelijk toch een partij vinden die overstag durft gaan met grote sociale onrust of een implosie van de Griekse staat. En voor wie het aanvoelt: het is wachten wie er dan eerst komt. De kolonels of de generaals…Nog bijkomende grote steun uit Europa valt er momenteel niet te verwachten.

In vergelijking daarmee waren de deelstaatverkiezingen in Schleswig-Holstein (de meest noordelijke Duitse deelstaat) eigenlijk een makke bedoening.  De grootste revolutie kwam van de Piratenpartij die met ongeveer 8% zich opmaakt om de Bondsdag binnen te trekken. Aan de andere kant gingen de zetels van de Linke verloren en bleef de NPD ruim onder de 1%. De liberalen halveerden bijna maar bleven met 8% ruim boven de kiesdrempel en de CDU (licht veries) en SPD hangen rond de 30%. Er is eigenlijk maar één werkbare meerderheid en dat is een grote coalitie.