Wie een beetje vertrouwd is met de Nederlandse politiek zal er ondertussen wel mee om de oren geslagen zijn de voorbije tijd: hotel Cosmopolitan in Kedichem. Het dorpje dat in Leerdam ligt kreeg op 29 maart 1986 te maken met wat gerust een politieke aanslag van de eerste orde mag genoemd worden.
Wat zijn de feiten? Hans Janmaat heeft zich afgescheurd van de Centrumpartij en zal op die dag spreken met een 100-tal aanhangers van zijn oude partij om de Centrumdemocraten op te richten. De bijeenkomst is besloten maar toch raken de Antifa aan de gegevens en mobiliseren een 150 à 200 aanhangers om te betogen. Op de plaats zijn er 2 agenten. De burgemeester beweert geen info te hebben dat een grotere aanwezigheid vereist.
De gevolgen zijn navenant: het hotel wordt bestormd, ramen ingegooid en rookbommen worden binnen gegooid. Erger wordt het als er brandbaar materiaal wordt binnen gegooid. Enkele deelnemers vluchten naar hogere verdiepingen en de secretaresse van Janmaat springt in paniek uit een hogere verdieping waarbij ze op een duiker terecht komt en als gevolg van de opgelopen slagaderbreuk uiteindelijk haar been verliest.
De jaren '80 zijn gloriedagen voor de Antifa. Bijna alles is toegelaten en de politie treedt nauwelijks op. Het is ook de tijd van RaRa, die vestigingen van Makro in de brand steken omwille van de aanwezigheid in het Zuid-Afrika van tijdens de apartheid. Als de Nederlandse afdeling van Voorpost publiek wou gaan moest er steevast een stevige ploeg Vlamingen mee.
Dat werd er niet beter op toen Voorpost eind de jaren '90 teleurgestelde kaders van de CP'86 wist aan te trekken en Voorpost in Nederland ineens stevig op de poten stond. Traditioneel is er rond Pinksteren een kamp van de beweging en vanaf dan zou dat afwisselend in Vlaanderen en Nederland doorgaan. De eerste keer was dat geen probleem in Nederland maar de tweede keer deed de Antifa er werkelijk alles aan om de locatie te vinden. Tot het posten voor huizen van (vermeende) Voorposters. Het resultaat liet zich raden: uiteindelijk vonden ze de locatie toch en trokken met 150 man naar een plaatsje in Friesland waar het kamp doorging. Met kinderen en ouderen. Wat een leuk weekeinde was liep meteen op het einde uit en mocht inderhaast opgebroken worden. We spreken 1999...
Het dieptepunt moest evenwel nog komen met de aanslag op Pim Fortuyn in 2002 door Volkert Van Der Graaf, een gesubsidieerde milieufanaticus. Die man is ondertussen ook vrij en vecht nu een robbertje uit met het Nederlandse gerecht over de voorwaarden van zijn voorlopige vrijlating. De man ziet het niet zitten om ééns op de drie maanden bij zijn begeleider langs te gaan. Indien u parallellen wil trekken met een voorval in het Brusselse...ga gerust uw gang.
Kedichem heeft de geschiedenis dan wel niet veranderd, de moord op Fortuyn en later Van Gogh wel.
Vandaag kijkt het grootste deel van Nederland eigenlijk met schaamte terug op de periode van de Centrumdemocraten. Dat verklaart waarom dit soort uitzendingen kan gemaakt worden. Kijk vooral ook eens naar het taalgebruik van het journaal. Blijkbaar is de vervanging van 'krapuul' of 'herrieschoppers' door 'jongeren' toch al langer in zwang.
Daarnaast is de Antifa-aanhanger het levende bewijs van wat de Volkert Van Der Graaf's van deze wereld maakt...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten