Laat ons beginnen met dé internationale broeihaard van het moment: Linkebeek. Ik ken de gemeente zo een beetje... van de gemeenteraden. Tot de GAS-boetes en de taxivergoedingen voor politievoertuigen met verplichte overnachting in de B&B aan de Leuvenseweg er kwamen een vaak bezochte plaats voor wie het TAK ondersteunt. Bij gebrek aan vrijwilligers bij de Franstalige meerderheid duidde N-VA-minister Homans dan maar een burgemeester uit de Vlaamse minderheid aan. Die heeft enkel de noodzakelijke bevoegdheden.
Linkebeek is samen met Wezembeek-Oppem de meest hardnekkige tegenstander van de Vlaamse voogdij over die Vlaamse gemeenten in de Brusselse periferie. In Wemmel hebben de Franstaligen door onderlinge verdeeldheid het pleit verloren en in Drogenbos is het al jaren relatieve peis en vree ondanks pogingen van FDF-figuren om het vuurtje op te stoken. Kraainem en Rode (de gemeente van Herman Van Rompuy) liggen altijd wat in de balans qua onrust. Plagerijen zijn er altijd wel van de Franstalige bestuurders.
Had Homans gelijk met haar tussenkomst? Er zijn er die er op wijzen dat de gemeente al jaren in een de facto onbestuurbare bestuurbaarheid zit. Thiery - enige jaren terug van FDF naar MR getrokken - is al sinds 2007 dienstdoend burgemeester. De gemeente wordt bestuurd. En de lijst van Thiery heeft een meerderheid. Maar daar stopt het uiteraard.
Enige maanden terug kwam het bericht dat de NPD bezig was met een dorpje op te kopen in het oosten van Duitsland. Groot schandaal want dat zou de democratie en de multiculturele samenleving onmogelijk maken. Politieke tegenstanders zouden moeten vluchten. Goh, wat is het verschil tussen het FDF - en bij uitbreiding veel Franstaligen in de rand - en de NPD in deze? Het grootste verschil is dat in dit land een burgemeester die omwille van taalredenen de voogdijoverheid jarenlang een neus zet dit kan doen. Kwestie van de zaak niet op de spits te drijven gedoogd de Vlaamse overheid dat dan. De zesde staatshervorming ging alles regelen? Ik dacht het niet. Te meer omdat er vanuit Brussel meer en meer pogingen zijn om in het kader van allerlei gewestelijke initiatieven de oude provincie Brabant te herstellen. De Brusselse realiteit gaat immers véél verder dan Brussel alleen. Alleen is Brussel steeds meer een onbestuurbaar kankergezwel waar politici blijkbaar liever miljoenen in een voetbalstadion steken dan een broodnodige sanering van overbodige besturen.
Over besturen gesproken: zondag zijn er deelstaatverkiezingen in Wenen. Idem voor het stadsbestuur. De strijd lijkt te gaan tussen de traditionele machthebbers, de sociaal-democraten, en de FPÖ van Strache. Beide partijen lijken de horde van 30% vlot te gaan overstijgen. De kans dat de freiheitlichen de macht zullen pakken is eerder klein. De groenen hangen rond de 10% en de christendemocraten zitten er beduidend onder. Maar of de Donau na zondag een politieke blauwe Donau zal worden is nog even afwachten.
Syrië dan nog maar eens. Ik zal het niet hebben over het 'historische' nummertje van Merkel en Hollande in het Europees Parlement. Wat een gemasturbeer. Mogen we zeggen dat de problemen alleen maar erger werden toen Merkel de ondertussen legendarische uitspraak deed 'Wir Schaffen es'? Sinds wanneer worden pyromanen gevierd op de plaats van hun daden? Er zijn nu discussies over de terugkeer van aanvragers die geen recht hebben op erkenning. Dat wist nu toch wel ieder klein kind? Alleen loopt het percentage stelselmatig op. In het begin 40% en nu gaat het aantal stilaan naar 80%.
Dat de echte Syrische vluchtelingen hier nog wel een tijd zullen blijven is wel duidelijk. Sinds de VS ontdekt hebben dat ze niet meer afhankelijk zijn van het Midden-Oosten voor hun energievoorziening laten ze het gebied schieten. Obama heeft het op politiek pokerspel duidelijk moeten afleggen tegen Poetin die nu een operatie is begonnen om Assad aan het bewind te houden. Desnoods met grondtroepen.
En de EU? Die weet niet op wat been te spelen. Eerst unaniem tegen Assad en nu vooral nog Frankrijk op die lijn. Maar de Franse buitenlandse politiek is een politiek die nooit de meest betrouwbare lijn is. De Duitsers lijken nu wat te zien in een overgang.
Kan Assad aanblijven? Laat ons een kat een kat noemen: een nieuw Syrië bouwen met Assad is ondenkbaar. Maar waar stopt het? Enkel de familie? Of de volledige entourage? Alle minderheden behalve de Koerden rekenen nog altijd op Assad. En na een oorlog het hele systeem naar huis sturen is vragen om dezelfde problemen als in Irak. Een deal met die entourage is onvermijdelijk.
Er is eigenlijk maar één ding echt duidelijk: er kan geen transitie zijn met IS, Al Nusra en aanverwanten. Maar wat er na? De persoon die er een oplossing voor vindt zal - lang na de moord op zijn persoon - wel een standbeeld krijgen. De scenario's voor een splitsing van Irak en Syrië liggen evenwel al voor bij de VS. Alleen is niet iedereen - de Russen voorop - zo geïnteresseerd.
Sommige landen leren het overigens nooit. Zo blijkt de VS ettelijke miljoenen euro gespendeerd te hebben om het Vrij Syrische Leger op te leiden en ... ze vinden die mannen en wapens niet meer terug. Precies Afghanistan in de jaren '80 en '90. Oh, die wapens duiken nu op bij... IS. Dus kom niet klagen dat die wapens ooit nog eens in de VS opduiken. Niet dat ze daar echt zullen opvallen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten