In het najaar vallen de markante figuren blijkbaar bij bosjes. Vandaag Leo Tindemans, die er op 92-jarige leeftijd de brui aan geeft. 'Mister Europe' was zowat de laatste premier van CVP-structuur met een ideologische inhoud. Want daarop volgden Martens, Eyskens en Dehaene. Enkel die tweede is in nu nog in leven.
Natuurlijk is bovenstaande scène - die overigens mooi was aangekondigd- de meest memorabele uit zijn carrière. Achter de schermen was er toen al strijd tussen Tindemans en de clan Martens en het was Tindemans die na de val van de regering over het Egmont-pact naar het achterplan verdween. Hij was een vaak vernoemde persoon in de sketches van Vercruusse en 'Radio Deprimo' als Minister van Buitenlandse Zaken waarmee dan vooral bedoeld werd dat hij in het buitenland moest blijven. Na 10 jaar Europees Parlement haakte hij definitief af in 1999.
Maar Eyskens kan bezwaarlijk een ideologisch bleek figuur genoemd worden. Vlaamsgezind was hij niet. Op dat punt sloot hij meer aan bij de oudere generatie. Hij verdedigde wel de derde weg van de christendemocratie in de vorm van het personalisme. Die ideologie sluit ook aan bij de meeste strekkingen binnen het nationalisme.
Was hij een staatsman? Goeie vraag. Bovenstaande scène - en nogmaals: die was getelefoneerd - zou die indruk moeten wekken. Wat hij vooral was was een levende legende. De man met 1 miljoen stemmen die om die reden in de weg liep van veel ambitieuzen in de eigen partij maar evengoed onaantastbaar was. Samen met Paul Van Den Boeynants vormt hij een overgangsfiguur tussen de figuren die het land bestuurden na de oorlog en diegenen voor wie de oorlog een deel geschiedenis was. Tussen de figuren die het communautaire nog een tijdlang in de diepvries konden houden tot het vanaf 1960 tot 1977 explosief werd en de figuren die vanaf 1980 de pacificatie regelden met een enorme staatsschuld tot gevolg. Kortom: zijn denken was niet klaar voor wat er in de jaren '80 zou gebeuren en in dat opzicht zou hij nooit de 'staatsman' kunnen zijn die Martens en C° wel werden. Maar een markant figuur zal hij wel blijven. Al was het maar dat die beelden één van de weinige zijn waar een regering zogezegd in het parlement valt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten