De peilingen waren weer eens verkeerd. Of niet?
Wie de cijfers er even bijnam na de tweede ronde in Frankrijk zag dat het RN veruit de grootste was. Al zijn die cijfers vertekend. Het bekende front républicain dat maakte dat in ruim 200 omschrijvingen de kandidaat voor ofwel het blok rond Melenchon ofwel het blok rond Macron zich terugtrok om te beletten dat het RN het zou halen.
Maar toch een paar feitjes.
Het zorgt er niet voor dat er een meerderheid is en dat is voor Franse normen een probleem. Het is immers min of meer traditie dat de partij van de president een meerderheid heeft in de Assemblé. Macron faalde daar in 2022 in. Het blok rond hem is nu nog kleiner maar ook verdeelder geworden.
Het Volksfront met als grote blokken de PS en La France Insoumise vertoonde de avond van de verkiezingen al barsten. En hoe kritisch de pers ook was voor kandidaten van het RN, bij Melenchon zit ook aardig wat minder mooi volk bij elkaar.
Het RN had dan misschien niet altijd de juiste kandidaten - het kostte de directeur van de partij al symbolisch de kop- de opmars is niet te negeren. In 2012 had de partij 2 verkozenen - met de burgemeester van Orange er bij die uit dezelfde strekking komt maar een eigen partij had - om er in 2017 8 te hebben en in 2022 ruim 80. En nu dus 130. Ik kan rekenen, u kan rekenen.
Wie de kaart van Frankrijk bekijkt ziet dat het hele gebied rond de Middellandse Zee donkerblauw kleurt met enkele vlekken. Die zitten vooral in de grote steden. En daar krijgt het RN - behalve in Marseille - eigenlijk nog altijd geen voet aan de grond.
Alleen wordt het nu uitkijken naar de jaren 2026 en 2027: in 2026 zijn er de gemeenteraadsverkiezingen maar in 2027 zijn er regionale verkiezingen en als parel op de electorale kroon de presidentsverkiezingen gevolgd door de parlementsverkiezingen. Frankrijk gaat 2 jaar in electorale overdrive. De inzet voor het RN is duidelijk: zetten de parlementairen zich om in gemeentelijke en stedelijke meerderheden en volgen dan vooral de regio's in het noorden en het zuiden? Het zou een directe stap naar het presidentschap kunnen zijn.
Maar even terug naar nu. Macron kreeg de vraag naar welk bestuur Frankrijk zal krijgen. Ik ga uit van het volgende scenario: het republikeins front valt uit elkaar en de PS gevolgd door eventueel de groenen of onafhankelijke linkse kandidaten steunen de meerderheid. En aan de rechterzijde stappen Les Républicains ook in de meerderheid. Of onafhankelijken op rechts. Het zijn de centrumkrachten die Macron bij zijn eerste presidentschap eigenlijk leeg had gezogen. Ze zullen hun vel duur verkopen.
In dat scenario is het ook maar afwachten of de verzamelde clubs rond Melenchon in 2026 en 2027 terug een republikeins front zullen willen aangaan. Dat Melenchon terug geen premier wordt is maar al te duidelijk.
Eén feit is al wel zeker: Macron zal niet de geschiedenis ingaan als een grote staatsman van Frankrijk. Hij zit nu geïsoleerd in het Elysée en kan maar hopen dat de prijs om zijn meerderheid te steunen niet te hoog wordt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten