Andrew Marr, ooit politiek journalist voor de BBC en zelf een Schot, wandelde gisteren door het eerste deel van de documentaire. Niet gezien? Er is nog een heruitzending. En laat het ons zo zeggen: gelijkenissen met Vlaanderen? Ja.
Ik weet het, sommige nationalisten zijn allergisch voor én het linkse karakter én het minderheidsgegeven van de Schotten. De SNP cultiveert dat ook nogal en dat is op zijn minst jammer.
Maar wie dacht dat Schotland altijd het Labour-bastion was tot voor enkele jaren zal merken dat dit hoegenaamd niet altijd het geval was. En hetzelfde geldt voor de Schotse fierheid en nationale gedachte. Folklore, dat wel. Nee, de documentaire begint als de Conservatieven de grootste zijn en de SNP een klein partijtje in de marge. Die partij kwam ook aangebrand uit de oorlog. De problemen van Engeland zijn de kansen voor Ierland (en dus ook van Schotland) en de sympathie van de sommige Schotten voor Duitsland kwam de partij duur te staan.
De SNP werd ook aanzien als een protestantse partij omdat Labour via de verzuiling de vooral ingeweken Ierse katholieken aan zich kon binden.
En natuurlijk is Schotland geëvolueerd van zware industrie naar toerisme (whisky...) en petroleum.
Het meest opvallende is de opportunistische houding van vooral Labour die in Schotland een levensverzekering zag om Engeland te besturen of een schild om de beslissingen van Westminster aan te vallen. Een strategie die de partij nu duur te staan is gekomen.
En tsja, hoe ook het toeval het Schotse nationalisme politiek op het voorplan heeft gebracht.
Nee, toen ik het bekeek waren er toch aardig wat parallellen met Vlaanderen vandaag. Volgende week volgt dan het referendum en de nasleep er van.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten