Verkiezingen

De wereld hield zijn adem in voor de Griekse verkiezingen en de eerste conclusie is toch dat de polarisering zich verder zet in het centrum, meer bepaald rond de centrum-rechtse Nieuwe Democratie en de uitgesproken linkse partij Syriza.De bonus van 50 zetels voor de grootste partij (die de ND al had bij de vorige verkiezingen) maakt dat de kans groot is dat in Griekenland er een meerderheid komt met de PASOK-partij, die sociaal-democratisch is.

Opvallend is wel dat die partijen de partijen het dichtst bij hen verder pluimen. PASOK doet het minder goed, de rechtse afscheuring van de ND (Echte Grieken) verliest stemmen en de communisten van de KKE (die geen regering wilden vormen met Syriza) verliezen stemmen. Kortom: waar het Griekse politieke landschap vroeger ging tussen PASOK en ND, wordt die nu gesplitst over de EU tussen de 'oude' partijen en de 'nieuwe' partijen.

Waar naar werd uitgekeken is de score van de 'Gouden Dageraad'-partij. Peilingen gaven verlies maar dat is er nauwelijks van gekomen. Enkele zetels zouden verloren gaan voor de partij die buiten het systeem staat. Ik kan het maar herhalen dat het Vlaams Belang geen contact heeft met de club maar dat die score - waar duidelijk is dat die zeer sterk is in de wijken van de Griekse steden met veel illegale immigranten - , een bevestigde score vandaag, immigratie op het voorplan brengt. Ongetwijfeld gaan we naar stunts zoals bij de NPD deze week. Daar werd de Saksische fractie door de militaire politie buitengezet wegens het dragen van 'foute kleding'. Hemden en T-shirts met Thor-hamers en zo. Much ado about nothing als je het mij vraagt maar voldoende om politiek correct Duitsland te teisteren. Over LAOS, ooit partner van het Vlaams Belang in het Europees Parlement maar uiteengespat door de maatregelen in Griekenland, geen nieuws. En dat betekent dat nationalistisch rechts geen duidelijke aanwezigheid heeft in het Griekse parlement.

Frankrijk dan. De tweede ronde van de parlementsverkiezingen brachten duidelijkheid: de PS heeft een meerderheid. De groenen hebben toch een eigen fractie (met 19 zetels) in tegenstelling tot het Front De Gauche. MODEM verschrompelt en zelfs partijleider Bayrou moet de duimen leggen en de UMP krijgt klappen. De twee regionalisten in Corsica halen respectabele scores maar halen geen zetels.

Er werd uitgekeken naar de score van het Front National. Hénin-Beaumont werd een nipte nederlaag: 50.1 voor de socialist Kemir en 49.9 voor Le Pen. Le Pen heeft gevraagd om de stemmen te hertellen maar het FN herhaalt het truukje toen de partij bij gemeenteraadsverkiezingen ze drie grote steden wisten te nemen. Alle aandacht ging naar Vitrolles (toen met Bruno Megret) maar het waren Toulon, Orange en Marignane die in  FN-handen vielen.

'Gezond Verstand' doet Fransen voor
rechts-nationale kandidaten stemmen

De rechts-nationale stem krijgt in het parlement 3 vertegenwoordigers: in het uiterste zuiden (departement Gard) de gewezen socialistische advocaat Gilbert Collard, eigenlijk een door het FN ondersteunde onafhankelijke kandidaat, waar de oproep van de UMP om niet op de man te stemmen mislukte. In de Vaucluse (net daarboven), in de symbolische stad Carpentras, wist het FN met Marion Maréchal - Le Pen, amper 22 jaar, na een provincieraadszetel eerder, nu ook de parlementszetel te nemen. Het FN komt overigens zeer sterk voor de dag. Maar na Marie-France Stirbois heeft het FN terug vertegenwoordigers in het Franse parlement.

En geen 2 zonder 3 uiteraard. En die derde is Jacques Bompard, gewezen FN en gewezen MPF, die nu een sterk identitaire koers vaart met de 'Ligue du Sud' en sedert zijn verkiezing onder FN-etiket in 1995 burgemeester is van Orange. Het zorgde indertijd voor heel wat herrie. Orange werd bijvoorbeeld uit de band van de Oranje-steden gegooid om die reden. De honden blaffen maar de karavaan trekt voorbij want ondertussen bouwde Bompard zijn beweging uit. Zowel hij als zijn vrouw zitten in de provincieraad van de Vaucluse en bij die verkiezingen deed de partij een eerste uitbraak die beperkte maar redelijke resultaten opleverde. Bompard was tweede in de eerste ronde (25 versus 23%) maar wist zowel de kiezers van de UMP als het FN te binden en zijn potentieel ten volle uit te buiten. Een sterk staaltje van lokale inplanting en een bekroning voor tientallen jaren hard lokaal werk. In tijden van mediatisering en aanhoudende diabolisering van het rechts-nationale gedachtengoed mag dat ook wel eens erkend worden.